Bij Bloemen Driesen in de Nationalesttraat begon met Ronny’s grootvader. Samen met zijn tantes en nonkels hadden ze op een bepaald moment vijf bloemenwinkels. 58 jaar geleden begon zijn vader Jos (75) in de Nationalestraat. Z’n moeder Maria en zus Nancy zijn ondertussen bijgesprongen.
QN: – Vroeger dacht ik altijd: wat bloemen bij mekaar pakken, touwtje en papiertje errond en klaar. Rap verdiend.
Ronny: Denk dan maar anders. Eerst naar de veilig in Nederland rijden met tientallen bakken met per stuk 60 tot 80 bloemen, alles uitladen vanachter de straat om de hoek omdat we geen parkeerplaatsen voor de winkel hebben, dan alle bloemen kuisen: stukjes afknippen, overtollige blaadjes eraf, in vazen zetten, vazen prijzen en dan beginnen combineren tot een boeket. Dus elk bloemetje is wel een paar keer door onze handen gegaan vooraleer het thuis bij de klant staat. We moeten ook trends volgen, zoals de wilde bosbloemen met lange takken die reliëf geven, bloemstukken en kransen samenstellen, we zijn altijd bezig. Ook de seizoenen in ’t oog houden. Rond nieuwjaar beginnen de tulpen, dan pioenen, en ga zo maar door. En keuzes maken, nieuwe dingen zoeken, de prijs/kwaliteit in t oog houden. Kunstbloemen zijn er aan het uitgaan. De jeugd wil dat niet meer. Enkel nog voor horeca en grafzerken. Enkel de personen die er echt van houden kopen nog kunstbloemen.
QN: – Het moet gezegd, jullie bloemen blijven steeds een week tot 10 dagen. Da’s lang. Hoe komt dat?
Ronny: Ik koop in Naaldwijk bij Rotterdam, maar niet op de klok, per opbod. Ik heb dat een paar keer gedaan, maar je moet vroeg opstaan en heel alert zijn en met je vinger klaar zitten. Ben je te rap zijn ze te duur. Ben je te traag, dan val je ernaast. En je kan niet alle leveranciers kennen. Daarom koop ik van één inkoper die de goeie Nederlandse kwekers kent. Ik betaal hem liever iets meer dan op de klok maar dan ben ik zeker van de kwaliteit. Dat ze ook niet te lang in de koeling hebben gezeten. Want dat bepaalt de levensduur, hoelang ze bij de kweker en daarna in de winkel in de koeling hebben gezeten. We beperken dat tot een paar dagen. Daardoor blijven ze lang goed.
Een tapijt van 12 meter met 5 000 anjers op één dag leveren en ophalen. Dat was stressen.
QN: – De speciaalste bestelling ooit?
Ronny: Voor de winkelketen Uniqlo hebben we voor de openingen van hun winkels op de Meir, in het Wijnegem Shopping Center en in Brussel, drie keer, telkens op korte tijd, een bloementapijt van anjers van 12 meter lang moeten leveren dat de naam Uniqlo vormde. Elk tapijt bevatte 5 000 anjers. Op één dag leveren en ’s anderendaags terug ophalen. Dat was stressen.
M’n vader kreeg ooit van een hele familie een bestelling van diverse kransen voor een begrafenis. En vooraf betaald. Hij kwam toe aan de kerk. Er was geen begrafenis. Hij had geen telefoonnummer, heeft dan alle kerken in de wijde omtrek afgereden. Er waren wel begrafenissen maar niet van die bepaalde persoon. Is dan maar terug naar de winkel gereden. Nooit meer iets van gehoord.
Bloemen leveren is altijd een avontuur.
Bloemen leveren is ook altijd een avontuur. Mensen zijn dan blij verrast. “Voor mij? Van wie?” Maar een enkele keer wilden ze ze niet aannemen. “Van wie is’t? Van den die? Om het goed te maken zeker! Pak ze maar terug mee! Ik wil hem nooit meer zien!” Ik legde ze dan maar voor de deur. Want ze waren betaald. (Guido Sanders)